‘મેં મારી ડેડ બોડી જોઈ’… જ્યારે તમારું મૃત્યુ થાય છે ત્યારે આ ડરામણી બાબતોનો થાય છે સામનો!

જ્યારે આપણે મરીએ છીએ ત્યારે આપણું શું થાય છે? આ એક એવો પ્રશ્ન છે જેનો જવાબ શોધવા માટે ઘણા વૈજ્ઞાનિકો અને સંશોધકો વર્ષોથી રોકાયેલા છે. આજ સુધી કોઈ પણ આ પ્રશ્નનો સચોટ જવાબ શોધી શક્યા નથી કે મૃત્યુ પછી વ્યક્તિનું શું થાય છે?

સંશોધકોએ કર્યો અભ્યાસ 

independent.co.uk અનુસાર થોડા સમય પહેલા એક રેડિટ થ્રેડે તે લોકો પાસેથી આ પ્રશ્નનો જવાબ લીધો હતો. જેમણે જવાબ આપ્યો તેઓ તબીબી રીતે મૃત્યુ પામ્યા પછી જીવંત થયા હતા. આ લોકો ત્રણ ભાગમાં વહેંચાયેલા હતા. પહેલા એવા લોકો કે જેમને કશું લાગ્યું નહોતું, બીજા જેઓ મૃત્યુ પછી બીજી વ્યક્તિ સાથે વાત કરતા હતા અને ત્રીજું જેઓએ થોડો પ્રકાશ જોયો હતો.

એનયુકેના લેંગોન મેડિકલ સેન્ટર ખાતે મેડિસિનના એસોસિયેટ પ્રોફેસર ડૉ. સેમ પાર્નિયાએ કાર્ડિયાક અરેસ્ટના દર્દીઓ પર ફોલોઅપ કર્યું અને જાણવા મળ્યું કે લગભગ 40 ટકા લોકો તબીબી રીતે મૃત્યુ પામ્યા પછી પણ અમુક સ્તરની સતર્કતા અનુભવે છે. જો કે આ વાત આશ્ચર્યજનક હશે, પરંતુ મૃત્યુનો અનુભવ કરનારા લોકોના જવાબો પરથી તમે અંદાજ લગાવી શકો છો કે મૃત્યુ પછી વ્યક્તિનું શું થાય છે?

મારી આંખો સામે અંધકાર છવાઈ ગયો

એક યુઝરે કહ્યું, “હું એન્જીયોગ્રાફી (કોરોનરી ધમનીનો એક્સ-રે) કરાવી રહ્યો હતો અને મશીનની સ્ક્રીન જોતી વખતે ડોક્ટર સાથે વાત કરી રહ્યો હતો. ધીમે ધીમે મશીનનો અવાજ અને એલાર્મ બંધ થવા લાગ્યું અને આસપાસના લોકો ગભરાવા લાગ્યા. મારી આંખ સામેની દુનિયા ઝાંખી થઈ ગઈ અને મારી આંખો સામે બધું કાળું થઈ ગયું.એ પછી મને એટલું યાદ છે કે મારી આંખો ખુલ્લી હતી અને મેં ડૉક્ટરને એટલું કહેતા સાંભળ્યા કે અમે તેને બચાવી લીધો છે.

ઊંડા ખાડામાં પડી રહ્યો હતો

અન્ય એક યુઝરે કહ્યું, “હું એક વખત ક્લાસ પ્રેઝન્ટેશન દરમિયાન પડી ગયો. મેં શ્વાસ લેવાનું બંધ કરી દીધું અને મારું રક્ત પરિભ્રમણ બંધ થઈ ગયું. મને લાગ્યું કે હું ઊંડા ખાડામાં પડી રહ્યો છું અને મારા મિત્રો મદદ કરવાનો પ્રયાસ કરી રહ્યા છે.” જ્યારે હું હોશમાં આવ્યો ત્યારે મને લાગ્યું કે મોતના મુખમાંથી હું પાછો આવી ગયો. ત્યારબાદ મને કઈ યાદ નથી.. હેરોઈન લેવાથી મારું હૃદય કામ કરતું બંધ થઈ ગયું હતું. એવું લાગતું હતું કે હું સપનું જોઈ રહ્યો હતો.”

રોશનીની દિવાલ સામે ઉભો હતો

યુઝરે કહ્યું, “હું ફેબ્રુઆરી 2014 માં વર્ક મીટિંગ દરમિયાન પડી ગયો હતો અને મારા હૃદયના ધબકારા અને પલ્સ પાંચ મિનિટ માટે બંધ થઈ ગયા હતા. મારી છેલ્લી મેમરી પડ્યાના એક કલાક પહેલાની હતી અને પછીની મેમરી બે દિવસ પછી હતી. કે હું વચ્ચે બધું ભૂલી ગયો હતો. હું સતત બે દિવસ કોમામાં હતો. હું લગભગ 40 સેકન્ડ સુધી બધું ભૂલી ગયો હતો. તે સમયે મને જે અનુભૂતિ થઈ હતી તે અલગ હતી.”

ધુમ્મસમાંથી બહાર નીકળ્યો 

યુઝરે આગળ કહ્યું, “મને એ સમયનો થોડો સમય યાદ છે જ્યારે મને એમ્બ્યુલન્સમાં લઈ જવામાં આવી રહ્યો હતો. હું એમ્બ્યુલન્સમાં મારી ડેડ બોડીને જોઈ શક્યો. તે પછી મારી સામે ખૂબ જ તેજસ્વી પ્રકાશની મોટી દિવાલ હતી. અને હું તેની સામે જ ઉભો હતો. હું જ્યાં જોતો હતો ત્યાં મને માત્ર પ્રકાશની દીવાલ જ દેખાતી હતી.તે પછી મને કશું યાદ નહોતું અને પછીની યાદ મારી હોસ્પિટલની હતી.મારી આસપાસ ગાઢ ધુમ્મસ હતું. મેં મારા સૌથી ખાસ મિત્રને જોયો. તેણે મારી સાથે વાત કરવાનું બંધ કરી દીધું. ધુમ્મસમાંથી બહાર આવીને તેણે મને કહ્યું કે તે પણ હજી પાછો ગયો નથી. જો હું પ્રયત્ન કરતો રહીશ તો હું પૃથ્વી પર પાછો જઈશ. મને મારા શરીરમાં ધકેલી દેવામાં આવ્યો અને હું ફરીથી ભાનમાં આવ્યો. જ્યારે હું ફરીથી ભાનમાં આવ્યો ત્યારે મારી માતાએ મને કહ્યું કે હું મરી ગયો હતો.”