વર્લ્ડહેલ્થ

જાપાનમાં 15 લાખથી વધુ લોકો ઘરોમાં કેદ, ‘હિકિકોમોરી’નામની બિમારીએ હાહાકાર મચાવ્યો

જીવનના ઉતાર-ચઢાવ અને મુશ્કેલ પરિસ્થિતિઓથી પરેશાન લોકો ઘણીવાર એકલતામાં જીવવાનું પસંદ કરે છે. જ્યારે આવા લોકોની સંખ્યા વધે છે ત્યારે આ સમસ્યા વધુ વધે છે. કોરોના મહામારીએ આ સમસ્યાને ઝડપથી વધારવાનું કામ કર્યું છે. કારણ કે લોકડાઉનના કારણે આખી દુનિયા ઘરની ચાર દિવાલોમાં કેદ થઈ ગઈ હતી. આ દિવસોમાં એકલતાની સમસ્યા દેશની સરકાર માટે ચિંતાનું કારણ બની રહી છે. તમને જાણીને નવાઈ લાગશે કે જાપાનમાં કામકાજની ઉંમરના 15 લાખથી વધુ લોકો તેમના ઘરોમાં કેદ છે. આ લોકો ન તો ઘરની બહાર નીકળે છે અને ન તો લોકોને મળવાનું પસંદ કરે છે.

જાપાનમાં સમાજથી અલગ થવાની અને એકલા રહેવાની આ પ્રક્રિયાને ‘હિકિકોમોરી’ કહેવામાં આવે છે. જાપાનમાં તેનો ટ્રેન્ડ વધી રહ્યો છે. હિકિકોમોરીથી પીડિત લોકો કોઈની સાથે વાત કરવાનું કે જોડવાનું પસંદ કરતા નથી. તેઓ માત્ર ઘરમાં જ રહેવાનું પસંદ કરે છે. 10 થી 69 વર્ષની વયના 30,000 જાપાની લોકોના સર્વેક્ષણ મુજબ, 15-62 વય જૂથમાંથી 2% હિકિકોમોરીથી પીડાય છે.

હિકિકોમોરી શું છે?

એવું માનવામાં આવે છે કે ‘હિકિકોમોરી’ શબ્દ જાપાનમાં 1990ના દાયકામાં એવા યુવાનો માટે પ્રચલિત થયો હતો કે જેમણે પોતાને સમાજથી અલગ કરી દીધા હતા અને પોતાના ઘરોમાં અલગ પડી ગયા હતા. એનસાયક્લોપીડિયા બ્રિટાનીકા અનુસાર, તે વ્યક્તિને હિકિકોમોરી ગણવામાં આવે છે, જે સમાજથી અંતર રાખે છે અથવા 6 મહિના કે તેથી વધુ સમય સુધી તેનાથી દૂર રહે છે. હિકિકોમોરી તણાવ, હતાશા, અભ્યાસનું દબાણ, સંબંધોમાં વિખવાદ અને સામાજિક ડર વગેરે સાથે સંકળાયેલ છે.

જાપાનમાં ‘હિકિકોમોરી’નું ચલણ કેમ વધી રહ્યું છે?

જાપાનમાં હિકિકોમોરીનું ચલણ ઘણા કારણોસર વધી રહ્યું છે. જાપાનમાં ઘણા યુવાનોને સારી નોકરી મેળવવા માટે શાળામાં સારો દેખાવ કરવા અને વધુ અભ્યાસ કરવા દબાણનો સામનો કરવો પડે છે. જેના કારણે તેમનામાં તણાવ અને ચિંતા જેવી સમસ્યાઓ ઉદભવે છે. આ સિવાય કરિયર ગ્રોથનું ટેન્શન, કંઈ ન કરી શકવાનું દબાણ પણ તેના વધવાના કારણોમાં સામેલ છે. હિકિકોમોરીની સારવાર સામાન્ય રીતે દવાથી કરવામાં આવતી નથી, પરંતુ મનોરોગ ચિકિત્સા દ્વારા કરવામાં આવે છે. જો કે, માનસિક સ્વાસ્થ્ય સુધારવા માટે દવાઓની પણ જરૂર છે. હિકિકોમોરીથી પીડિત લોકોને પરિવાર અથવા તબીબી વ્યાવસાયિકના સમર્થનની જરૂર છે.

આ પણ વાંચો : કિરેન રિજિજુની કાર સાથે ટ્રકની ટક્કર, કેન્દ્રીય મંત્રી માંડ માંડ બચ્યા

Back to top button