મધ્યપ્રદેશના વિદિશામાં ભાજપના પૂર્વ કાઉન્સિલરનો પરિવાર સાથે સામૂહિક આપઘાત
મધ્યપ્રદેશના વિદિશામાં ભાજપના પૂર્વ કાઉન્સિલર સંજીવ મિશ્રાએ તેમના સમગ્ર પરિવાર સાથે ઝેર ખાઈને આત્મહત્યા કરી લીધી છે. મિશ્રા દંપતી તેમના બે પુત્રોની અંતિમ બીમારીથી પરેશાન હતા. જેનાથી કંટાળીને તેઓએ સામૂહિક આત્મહત્યા કરી લીધી હતી. પ્રજાસત્તાક દિને સામે આવેલી આ હૃદયદ્રાવક ઘટનાના સમાચારથી લોકો વ્યથિત થયા હતા. ઘટના ગુરુવારે સાંજે નોંધાઈ છે. માહિતી મળતાની સાથે જ મિશ્રા દંપતી અને બંને પુત્રોને ગંભીર હાલતમાં હોસ્પિટલમાં લઈ જવામાં આવ્યા હતા, પરંતુ તેઓને બચાવી શકાયા ન હતા.
‘ભગવાન દુશ્મનના બાળકોને પણ આ રોગ ન આપે’
પોલીસ અને પરિવારના સૂત્રોના જણાવ્યા અનુસાર, પૂર્વ કાઉન્સિલર સંજીવ મિશ્રા ગુરુવારે સાંજે ઘરે જ હતા. ઝેર ખાઈને સામૂહિક આત્મહત્યા કરતા પહેલા મિશ્રાએ સોશિયલ મીડિયા પર એક પોસ્ટ શેર કરી અને લખ્યું હતું – ‘ભગવાન, દુશ્મનના બાળકોને પણ આ રોગ ન આપે, મસ્ક્યુલર ડિસ્ટ્રોફી DMD પ્રાર્થના.’ જેથી આ પોસ્ટ વાંચનારને શંકા જાગી અને તેઓ તેના ઘરે દોડી ગયા હતા. ત્યાં મિશ્રાએ દંપતી અને બંને પુત્રોને ગંભીર હાલતમાં જોયા હતા.
વિદિશાના ભાજપના નેતા વ્યથિત
મિશ્રાના નજીકના મિત્રોના જણાવ્યા અનુસાર જ્યારે તેઓ તેમના ઘરે પહોંચ્યા તો દરવાજો બહારથી બંધ હતો. આ પછી પાડોશીઓની મદદથી મિશ્રાના ઘરનો દરવાજો તોડવામાં આવ્યો હતો. સંજીવ મિશ્રા, તેમની પત્ની નીલમ મિશ્રા, પુત્રો અનમોલ (ઉ.વ.13) અને સાર્થક (ઉ.વ.7) ઘરમાં બેભાન અવસ્થામાં મળી આવ્યા હતા. મિશ્રાના સમગ્ર પરિવાર સાથે આત્મહત્યાના સમાચાર મળતા જ વિદિશાના ભાજપના નેતાઓ અને પોલીસ અને વહીવટીતંત્રના અધિકારીઓ ઘટનાસ્થળે પહોંચી ગયા હતા. આ ઘટનાથી વિદિશાના બીજેપી નેતાઓ ભારે વ્યથિત છે. મિશ્રા આવું પગલું ભરી શકે છે તેનો તેને અંદાજ નહોતો.
આનુવંશિક DMD માટે કોઈ ઉપચાર નથી.
એવા અહેવાલ છે કે ભાજપના નેતા સંજીવ મિશ્રાના બંને પુત્રોને ડ્યુચેન મસ્ક્યુલર ડિસ્ટ્રોફી (ડીએમડી) હતી. તે એક દુર્લભ અને જીવલેણ રોગ છે. આમાં સ્નાયુઓની નબળાઈને કારણે પીડિતોનું સામાન્ય જીવન મુશ્કેલ બની જાય છે. મસ્ક્યુલર ડિસ્ટ્રોફી ડિસ્ટ્રોફિન નામના પ્રોટીનની ઉણપને કારણે થાય છે. આ પ્રોટીન સ્નાયુ કોષોને સ્વસ્થ રાખવામાં અને તેમના વિકાસમાં મદદ કરે છે. સંશોધકોએ શોધી કાઢ્યું કે ડીએમડીના વિકાસમાં આનુવંશિક પરિબળ મહત્વપૂર્ણ ભૂમિકા ભજવે છે. સામાન્ય રીતે તેના લક્ષણો 2-4 વર્ષની ઉંમરે દેખાવા લાગે છે. હજુ સુધી તેનો કોઈ ઈલાજ નથી. એક અંદાજ મુજબ લાંબા ગાળાની સહાયક સારવારનો વાર્ષિક ખર્ચ રૂ. 2-3 કરોડ છે.